Vandaag willen we de Cook Strait oversteken. Van Wellington naar Picton per Interislander. Als we ontwaken stormt het stevig. Dat belooft weinig goeds. De overtocht staat als bijzonder te boek vanwege het natuurschoon van de Queen Charlotte Sound en de heftigheid van de overtocht bij stevige wind.
Kort voor zevenen staan we reeds in de rij om het terrein van de Ferry op te rijden. Bij de Vehicle Check-in krijgen we de mededeling dat de Interislander minimaal een uur vertraging heeft ten gevolge van de zeegang door de storm die New Zealand de afgelopen dagen teisterde. Daar zou je na een onrustige nacht behoorlijk van over de (K)Cook kunnen raken, maar aangezien dat niets oplevert steken we de tijd in het bijwerken van ons blog over de afgelopen twee dagen.
De vertraging richting Picton beloopt uiteindelijk een kleine twee uur. Gelukkig ook goed nieuws: blauwe luchten en de zeegang valt zeker niet tegen. Tijdens de overtocht is het vrijwel onmogelijk om op het buitendek te verblijven. Eenmaal bij de entree van de Queen Charlotte Sound trotseert iedereen de elementen en worden er duizenden opnames gemaakt van het uur dat we door de Sound naar Picton varen. Met de nodige moeite weet Birdybear de camera stil te houden in de straffe wind. De zon doet boven de Sound extra haar best waardoor het water de hier zo karakteristieke lichtblauw kleur krijgt hetgeen een onwaarschijnlijk mooi contrast oplevert met de groene heuvel- en bergruggen.
Al met al krijgen we zeker waar voor ons geld. Door de verlate aankomst halen we onze geplande eindbestemming niet voor het donker en besluiten we in Motueka de nacht door te brengen. Naast de bijzondere overtocht voegen we ook deze dag weer een enerverende roadtrip toe. Al toerend door New Zealand rijden we van hoogtepunt naar hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk. Een mooi vooruitzicht voor de dag van morgen.